مطالعۀ روش تکرار نزدیک برای پیش‌بینی سرقت از منازل: با رویکردی به امکان سنجی به‌کارگیری آن در ایران

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی‌سینا، همدان، ایران

چکیده

از دو دهه اخیر، مفاهیمی مانند پیش‌بینی جرم و پلیس پیش‌بینی‌کننده پدیدار شده‌اند. در میان روش‌های پیش‌بینیِ مکان‌محور جرم، روش تکرار نزدیک در خصوص پیش‌بینی سرقت با الهام از الگوی بیماری‌های اپیدمی و زلزله‌ کارایی خوبی نشان داده است. در این روش، بر مبنای جرم واقع شده، پیش‌بینی می‌شود که در بازه زمانی و مکانی نزدیک، جرم دیگری رخ خواهد داد. از لحاظ عملی، این شیوه در سه شهر آلمان در قالب پروژه پرکوبز، ماملو در سوئد، شهر شیکاگو و بسیاری از شهرهای دیگر آمریکا، انگلستان، استرالیا و نیوزیلند آزموده شده است. به‌کارگیری این روش در ایران که با مانع بزرگ محرمانه تلقی کردن آمار و عدم تمایل به تغییر روبرو است، نیازمند بسترسازی فنی و انسانی است. در بُعد فنی، تولید نرم‌افزار بومی، توجیه متصدیان و برگزاری کلاس‌های آموزشی ضروری‌اند و در بُعد انسانی، ارج نهادن به نیروی انتظامی همراه آموزش کافی و کرامت‌مداری بزه‌دیدگان بالفعل و بالقوه مفید خواهند بود. به‌کارگیری این روش با مشارکت شهروندان در خصوص اعلام جرم و محافظت بهتر از خود، به هدفمند شدن پیشگیری و کاهش نرخ سرقت از منازل کمک خواهد کرد. مقاله حاضر، می‌کوشد به این پرسش پاسخ دهد که آیا روش تکرار نزدیک، با توجه به موانع احتمالی، امکان به‌کارگیری در ایران را دارد؟ و چگونه می‌توان با بسترسازی مناسب، موانع را از میان برداشت؟

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Study of Near-repeat Method to Predict Burglary: An Approach toward applying in Iran

نویسنده [English]

  • Mehri barzegar
Assistant Professor, Law Department, Humanities Faculty in Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran
چکیده [English]

In the last two decades concepts such as prediction of crime and predictive police have emerged. Among place-based methods of prediction of crime, the near-repeat method, inspired by epidemics and earthquakes, has shown great efficiency. Based on the committed crime, it is forecasted that in a near place and time another crime will be committed. This method has been practically examined in three German cities in the so-called Precobs project, Malmö in Sweden, Chicago and many other USA, UK, Australia and New Zealand cities. The application of it in Iran confronts the obstacle of secrecy of the criminal statistics and reluctance towards change and requires technical and human fundamental preparations. Technical foundations include producing indigenous software, justifying the operators and holding classes. Human foundations consist of honoring Law enforcement, plus sufficient training and dignifying the actual and potential victims. Applying this method, paired with the participation of citizens in reporting crimes and better self-protection will contribute to targeted prevention and reduction of burglary rate. The article tries to respond to the question if the near-repeat method, considering the limitations, can be applied in Iran and how the obstacles can be prevailed through proper foundations.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Prediction of Place of Crime
  • Near-repeat Method
  • Targeted Situational Prediction
  • Predictive Police
  • Future Studies in Criminology

مراجع

  1.  

    1. براگا، آنتونی. ای (1394). «مکان‌های جرم‌خیز، زمان‌های جرم‌زا و بزهکاران پرجرم»، ترجمۀ محبوبه منفرد، دانشنامۀ پیشگیری از جرم آکسفورد، چ اول، تهران: میزان
    2. برزگر، مهری (1400). «تبیین و تحلیل روش‌های پیش‌بینی مکان‌محور جرم با استفاده از فنون ریاضی»، دایره‌المعارف ریاضیات و علوم جنایی، به کوشش مریم عباچی با همکاری جمعی از استادان و پژوهشگران، چ اول، تهران: میزان.
    3. برزگر، مهری (1396). پیش‌بینی جرم، مبانی، روش‌ها و پیامدهای حقوقی-جرم‌شناختی، رساله برای دریافت دکتری حقوق جزا و جرم‌شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی.
    4. بیرانوند، رضا؛ سبزیان فرد، شهرام (1397). «جایگاه جامعۀ مدنی در حقوق کیفری با تأکید بر سیاست جنایی مشارکتی ایران»، تحقیقات حقوق تطبیقی ایران و بین‌الملل، ش39، بهار، ص 24-1.
    5. پاکنهاد، امیر (1392). «احساس ناامنی و ترس از جرم»، فصلنامۀ آموزه‌های حقوق کیفری،ش5، بهار و تابستان، ص 180-155.
    6. تقوایی، محمدمهدی (1399). «آمار حقوقی»، دانشنامۀ سیاستگذاری حقوقی. به کوشش لعیا جنیدی و امیرحسن نیازپور، استادان و پژوهشگران حقوق سراسر کشور، چ اول، تهران: معاونت حقوقی رئیس‌جمهور.
    7. توکلی‌نژاد، حسن؛ جزنی، نرسین؛ معمارزاد طهران، غلامرضا؛ افشار کاظمی، محمدعلی (1395). «شناسایی و اولویت‌بندی عوامل مؤثر در نگهداشت کارکنان»، فصلنامۀ پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی، ش26، زمستان، ص 239-208.
    8. جمشیدی، علیرضا (1388). «گفتمان پیشگیرانۀ سیاست جنایی مشارکتی در لوایح قضایی»، فصلنامۀ تحقیقات حقوقی، ویژه‌نامۀ 1، ص 256-231.
    9. دهقان، مختار (1397). «نقش پلیس محله‌محور در پیشگیری از جرم»، فصلنامۀ قانون‌یار، ش6، تابستان، ص 28-9.
    10. رایجیان اصلی، مهرداد (1401). کلیات جرم‌شناسی، چ اول، تهران: نگاه معاصر.
    11. --------------- (1398). درآمدی بر جرم‌شناسی، چ دوم، تهران: سمت.
    12. زاورنیک، آلاش (1400). «عدالت کیفری، سیستم‌های هوش مصنوعی و ملاحظات حقوق بشری»، دایره‌المعارف ریاضیات و علوم جنایی، به کوشش مریم عباچی با همکاری جمعی از استادان و پژوهشگران، ترجمۀ جمشید غلاملو، چ اول، تهران: میزان.
    13. ژپیکا، ژرژ (1395). جرم‌شناسی، ترجمۀ علی‌حسین نجفی‌ابرندآبادی، چ چهارم، ویراست دوم، تهران: میزان.
    14. فیشر و لب (1394). دانشنامۀ بزه‌دیده‌شناسی و پیشگیری از جرم، ترجمۀ اساتید حقوق کیفری و جرم‌شناسی سراسر کشور، دورۀ دوجلدی، چ اول، تهران: میزان.
    15. قنبری، محمد (1400). «تأثیر فناوری در ارائۀ الگوی کشف جرم با تأکید بر اقدامات پلیس هوشمند»، فصلنامۀ کارآگاه، ش55، تابستان، ص 19-1.
    16. کرد علیوند، روح‌الدین (1399). «عدالت پیشگویانه». دانشنامۀ سیاستگذاری حقوقی، به کوشش لعیا جنیدی و امیرحسن نیازپور، استادان و پژوهشگران حقوق سراسر کشور، چ اول، تهران: معاونت حقوقی رئیس‌جمهور.
    17. کریمی، علی؛ رضانجات، سیدامیر (1392). «مروری بر مفهوم، روش اجرایی و الزامات سازمانی پلیس با رویکرد نقاط جرم‌خیزمحور»، فصلنامۀ توسعۀ انسانی پلیس»، ش46، پاییز، ص 100-79.
    18. ملویه، گینور؛ مورگان، کیت؛ نوریس، گارت؛ والکینگتن، زئو (1393). نظریه‌های جرم، ترجمۀ حمیدرضا ملک‌محمدی، چ دوم، تهران: میزان.
    19. ممتاز، فریده (1381). انحرافات اجتماعی، چ اول، تهران: شرکت سهامی انتشار.
    20. نظم‌فر، حسین؛ عشقی چهاربرج، علی؛ علوی، سعیده (1394). «سطح‌بندی استان‌های کشور از لحاظ جرم‌خیزی»، همایش ملی نگاهی نو به: شهرسازی، امنیت و پیشگیری از وقوع جرم در فضاهای شهری.
    21. ولد، جرج؛ برنارد، توماس؛ اسنیپس، جفری (1388). جرم‌شناسی نظری، ترجمۀ علی شجاعی، چ دهم، تهران: سمت.
    22. ویلیامز، فرانک پی.؛ مک‌شین، ماری لین دی (1391). نظریه‌های جرم‌شناسی، ترجمۀ حمیدرضا ملک‌محمدی، چ چهارم، تهران: میزان.
    1. Andersen, Martin A. (2014). Environmental Criminology Evolution, Theory and Practice, London, UK: Routledge.
    2. Backer, Thomas. E. (1995). “Assessing and Enhancing Readiness for Change: Implications for Technology Transfer”, NIDA Research Monograph 155, pp.21–41.
    3. Egbert, Simon & Leese, Matthias (2021). Criminal Futures, New York. USA: Routeledge.
    4. Gerstner, Dominik (2017). Predictive Policing Als Instrument zur Prävention von Wohnungseinbruchdiebstahl, Freiburg, Germany: Max-planck-Institut.
    5. Haberman, Cory P & Ratcliffe, Jerry H. (2012). “The Predictive Policing Challenges of Near Repeat Armed Street Robberies”, Policing Journal, Vol. 6, No. 2, pp.151-166.
    6. Hope, Laura & Gerell, Manne. (2018). “Near-repeat Burglary Patterns in Malmö: Stability and Change over Time”, European Journal of Criminology, 16(3), pp. 1-15.
    7. Jackson, Gary M.(2012). Predicting Malicious Behavior: Tools and Techniques for Ensuring Global Security, Indiana, USA: John Wiley & Sons, Inc.
    8. Johnson, Charles L. (2010). Police Use of Intelligence Networks for Reducing Crime, Es Paso: USA: LFB Scholarly Publishing LLC.
    9. Johnson, Shane D; Bernasco, Wim; Bowers Kate J. Elffers, Henk; Ractliffe, Jerry; Rengert, George & Townsley, Michael (2007). “Space-Time Patterns of Risks: A Cross National Assessment of Residential Burglary Victimization”, Journal of Quantitative Criminology, 23 (3), pp.201-219.
    10. Wang Ke, Cai Zhiping, Zhu Peidong, Cui Pengshuai, Zhu Haoyang, Li Yangyang (2018). “Adopting Data Interpretation on Mining Fine-grained Near-repeat Patterns in Crimes”, Journal of Fprensic and Legal Medicine, 55, pp. 76-86.
    11. Leipnik Mark R. & Albert, Donald P.(2003). GIS in Law Enforcement, London,UK:Taylor & Francis, London.
    12. Olligschlaeger, Andreas M.(1997). Spatial Analysis of Crime Using GIS_based Data, PhD ‘s Dissertation, School of Public Policy and Management, Carnegie Mellon University
    13. Perry, Walter L. MClnnis, Brian, Price, Carter C. Smith Susan C & Hollywood John S. (2013). Predictive Policing, Santa Monica, USA: RAND
    14. Ratcliffe, Jerry H & Rengert George F. (2008). “Near-repeat Patterns in Philadelphia Shootings”, Security Journal, 21, pp. 58-76.
    15. Short, M.B. D’Orsogna, M.R. Brantingham, P.J & Tita, G.E. (2009).” Measuring and Modeling Repeat and Near-Repeat Burglary Effects”, Journal of Quantative Criminology, 25, pp.235-339.
    16. Smith, Laura M. Keegan Matthew S. Wittman, Todd, Mohler, George O, Bertozzi, Andrea L. (2010). “Improving Density Estimation by Incorporating Spatial Information”, EURASIP Journal on Advances in Signal Processing.
    17. Stokes, Nicola & Clare, Joseph. (2018).”Preventing Near-Repeat Residential Burglary through Cocooning: Post Hoc Evaluation of a Targeted Police-led Pilot Intervention”, Security Journal, 32, pp. 45-62.
    18. Swatt. Marc Leonard. (2003). Short-Term Forecasting of Crime for Small Geographic Areas, PhD’s Dissertation, University of Nebraska Omaha, USA
    19. The National Academics of Sciences, Engineering and Medicine. (2018). “Proactive Policing: Effects on Crime and Communities”, Washington DC, The National Academies Press.
    20. Wells, W., Wu, L. and Ye, X. (2012). “Patterns of near-repeat gun assaults in Houston”, Journal of Research in Crime and Delinquency, Vol.49, pp. 186-212.
    1. www.bka.de
    2. www.neighborhoodscout.com
مطالعات حقوق کیفری و جرم شناسی
دوره 51، شماره 2
اسفند 1400
صفحه 322-299

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار