۱. آذری، سعید (1387)، «بازیهای رایانه ای و خشونت»، مجله پژوهش و سنجش، تابستان، ش54، صص 139-122.
۲. آقایی جنت مکان، حسین (1394)، حقوق کیفری عمومی، چاپ اول، تهران: نشر جنگل.
۳. استریت، جان (1384)، رسانههای فراگیر سیاست و دموکراسی، ترجمه حبیب اله فقیهینژاد، چ اول، تهران: مؤسسه انتشاراتی روزنامه ایران.
۴. الهیمنش، محمدرضا؛ سدرهنشین، ابوالفضل (1391)، محشای قانون جرایم رایانه ای،چ اول، تهران: نشر مجد.
۵. امیریانفارسانی، امین؛ رئیسی، مژده (1396)، جایگاه حقوقی رسانهها و تأثیر آن در بزهکاری و بزهدیدگی اطفال، چاپ اول، تهران: نشر مجد.
۶. برهانی، محسن؛ الهام، غلامحسین (1395)، درآمدی بر حقوق جزای عمومی، ج اول، چ اول، تهران: نشر میزان.
7. حاجیده آبادی، احمد (1396)، جرایم علیه اشخاص، چ اول، تهران: نشر میزان.
8. خوئی، سید ابوالقاسم (1430 ه.ق.)، مبانی تکمله المنهاج، ج 42، قم: مؤسسه خوئی الاسلامی.
9. دورکیم، امیل. (1389)، خودکشی، ترجمۀ نادرسالارزاده امیری، چ اول، تهران: نشر دانشگاه علامه طباطبایی.
۱۰. ساروخانی، باقر؛ ایزددوست، صدیقه (1394)، کودکان و رسانههای جمعی، چاپ اول، تهران: انتشارات دانشگاه صدا و سیما.
۱۱. سبزوارینژاد، حجت (1393)، حقوق جزای عمومی، ج اول، چ اول، تهران: نشر جنگل.
۱۲. سلطانی، مهدی (1391)، حقوق جزای عمومی،ج دوم، چ اول، تهران: نشر دادگستر.
۱۳. سیمبر، معصومه و همکاران (1396)، «عوامل خطر خودکشی در نوجوانان در جهان»،مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، اسفند، ش 16، صص 1168-1153.
۱۴. شاکری، رستگاری؛ ابوالحسن، ماندانا (1392)، «جرم دعوت به خودکشی در حقوق کیفری ایران»، فصلنامه پژوهش حقوق کیفری، پاییز، ش 4،صص 106-87.
۱۵. طهماسبی قرابی، خدیجه؛ زکوی، مهدی (1395)، تأثیر بازیهای رایانه ای بر بزهکاری و انحراف کودکان و نوجوانان، چ اول، تهران: نشر مجد.
۱۶. عزیزی، فرید؛ اتابک، محمد؛ افخمی، حسینعلی (1397)، «بازیهای رایانه رایانهای و بازنمایی زنان: تحلیل نشانهشناختی مجموعه بازی السا»، فصلنامه مطالعات رسانههای نوین، سال چهارم، تابستان، ش 16، صص 247-217.
۱۷. کوشا، جعفر؛ علینژاد، آذر (1392)، «تحریک به خودکشی: جرم انگاری یا جرم جرمزدایی»، مجله تحقیقات حقوقی، زمستان، ش64، صص 170-150.
۱۸. گانتر، بری (1383)، اثر بازیهای ویدئویی و رایانهای بر کودکان، ترجمه حسن پورعابدی نایینی، چ اول، تهران: جوانه رشد.
۱۹. مرادیمریدان، رضا (1391)، نقش رسانهها در بزهکاری و پیشگیری از وقوع جرم، چ اول، تهران: نشر آدادک.
۲۰. منطقی، مرتضی (1395)، راهنمای والدین در استفاده فرزندان از فناوریهای ارتباطی جدید: بازیهای رادیویی –رایانهای، چ اول، تهران: انتشارات انجمن اولیا و مربیان.
۲۱. مهرابی، مقداد (1396)، «تأثیرات بازیهای دیجیتال بر پرخاشگری: بررسی رویکردهای مختلف و نتیجه گیریهای متضاد»، فصلنامه مطالعات رسانههای نوین، سال سوم، زمستان، ش 12، صص 127 -111.
۲۲. میری، سارا، (1381)، «خشونت و بازیهای رایانهای»، نشریه هنر و معماری عروس هنر، شماره 15، صص 20-22.
23. نصراصفهانی، زهرا؛ علی آبادی، خدیجه؛ زارعی زوارکی (1396)، «تطبیق موردی 9 بازی رایانهای آموزشی با اصول و استانداردهای عمومی طراحی بازیهای رایانهای آموزشی»، فصلنامه مطالعات رسانههای نوین، سال چهارم، پاییز، ش 15، صص 281-315.
24. Anderson CA, Buchman BJ (2001), “Effects of Violent Video Games on Aggressive Behavior”, Aggression Cognition, Psychology Science, vol.12(5), pp. 353-359.
25. Roe K, Muijs D (2000), “Children and Computer Games”, European Journal of Communication, vol. 13, pp 187-200.
26. McLoughlin, AB. Gould MS. Malone KM (2015), Global Trends in Teenage Suicide:2003-2014 , An International Journal of Medicine, Volume 108(10), pp 765–780.
27. Miller.A.b. Esposito-Smythers C., Leichtweis RN (2015), “Role of Social Support in Adolescent Suicide Attempts”, Journal of Adolescent Health, vol. 56(3), pp 286–292 .
28. Mitchell KJ. Wells M.; Priebe G; Ybarra ML (2014), “Exposure to Web sites that Encourage Self-Harm and Suicide: Prevalence Rates and Association with Actual Thoughts of Self Harm and Thoughts of Suicide in the United States”, Journal off Adolecence, vol. 37(8), .pp 1335–1344.
29. Roh, B, R, Jung, E.; Hong, H (2018), “A Comparative Study of Suicide Rates among 10-19 Year Olds in 29 OECD Countries, Psychology Investigation, vol.15(4), pp 376–383.
30. Tuisku V; Kiviruusu O; Pelkonen M; Karlsson L; Strandholm T; Marttunen M (2014), “Depressed adolescents as Young Adults-Predictors of Suicide Attempt and non-Suicidal Self-injury During an 8 Year Follow up” , Journal of Affective Disorders, vol 15(2), pp 313-319.