امکان سنجی مسئولیت کیفری اصحاب رسانه در خودکشی نوجوانان

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسنده

استادیاردانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

چکیده

تحولات دنیای دیجیتال و ظهور عصر الکترونیک، جوامع انسانی را با فضایی جدید مواجه کرد که مورد استقبال انسان‌ها قرار گرفت، بی‌آنکه با لحاظ نمودن چالش‌ها و تهدیدهای آن، از خدماتش بهره جویند. حضور رسانه‌ها در دنیای نوجوانان که تا چندی پیش، موجب نگرانی در بروز لطمات جسمانی مانند چاقی یا کندذهنی بود، با توسعه رسانه‌های جدید به سمت اشاعه خشونت یا نارسائی‌های روحی و روانی سوق یافت. در این راستا نوشتار حاضر با روش توصیفی- تحلیلی، به بررسی تأثیر رسانه‌ها در شکل‌گیری خشونت و رفتارهای آسیب زننده نوجوانان نسبت به خود و نگرش حقوق کیفری در مسئولیت طراحان و اصحاب این رسانه‌ها از طریق تجزیه و تحلیل قوانین موجود و قواعد حقوق کیفری پرداخته است نتیجه حاکی از آن می‌باشد که طراحان و اصحاب این رسانه‌ها در صورت تأثیرگذاری بر رفتارهای آسیب زننده نوجوانان نسبت به خود و خودکشی، مسئولیت کیفری داشته و قابل مجازات هستند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Feasibility of media responsibility for juvenile suicide

نویسنده [English]

  • Mehrnoosh Abazari
چکیده [English]

Developments in the digital world and the advent of the electronic age have brought human societies into a new environment that has been welcomed by human beings, without taking advantage of its services in view of its challenges and threats. The presence of the media in the teenage world, which until recently caused concern about bodily harm such as obesity, led to the violence or mental disorders.
In this regard, the present paper, using a descriptive-analytical method, examines the impact of media on the formation of violence and harmful behaviors of adolescents towards themselves and the criminal law attitude in the responsibility of designers and companions of these media through analysis of existing laws. And has discussed the rules of criminal law.The result is that the designers and companions of these media have criminal responsibility and are punishable if they influence adolescent harmful behaviors and suicide.

کلیدواژه‌ها [English]

  • criminal law
  • Media
  • Computer Games
  • Teenagers
  • Suicide
  • Criminal Responsibility
۱. آذری، سعید (1387)، «بازی‌‌‌‌های رایانه ای و خشونت»، مجله پژوهش و سنجش، تابستان، ش54، صص 139-122.
۲. آقایی جنت مکان، حسین (1394)، حقوق کیفری عمومی، چاپ اول، تهران: نشر جنگل.
۳. استریت، جان (1384)، رسانه‌‌‌‌های فراگیر سیاست و دموکراسی، ترجمه حبیب اله فقیهی‌نژاد، چ اول، تهران: مؤسسه انتشاراتی روزنامه ایران.
۴. الهی‌منش، محمدرضا؛ سدره‌نشین، ابوالفضل (1391)، محشای قانون جرایم رایانه ای،چ اول، تهران: نشر مجد.
۵. امیریان‌فارسانی، امین؛ رئیسی، مژده (1396)، جایگاه حقوقی رسانه‌‌‌ها و تأثیر آن در بزهکاری و بزهدیدگی اطفال، چاپ اول، تهران: نشر مجد.
۶. برهانی، محسن؛ الهام، غلامحسین (1395)، درآمدی بر حقوق جزای عمومی، ج اول، چ اول، تهران: نشر میزان.
7. حاجی‌ده آبادی، احمد (1396)، جرایم علیه اشخاص، چ اول، تهران: نشر میزان.
8. خوئی، سید ابوالقاسم (1430 ه.ق.)، مبانی تکمله المنهاج، ج 42، قم: مؤسسه خوئی الاسلامی.
9. دورکیم، امیل. (1389)، خودکشی، ترجمۀ نادرسالارزاده امیری، چ اول، تهران: نشر دانشگاه علامه طباطبایی.
۱۰. ساروخانی، باقر؛ ایزددوست، صدیقه (1394)، کودکان و رسانه‌‌‌‌های جمعی، چاپ اول، تهران: انتشارات دانشگاه صدا و سیما.
۱۱. سبزواری‌نژاد، حجت (1393)، حقوق جزای عمومی، ج اول، چ اول، تهران: نشر جنگل.
۱۲. سلطانی، مهدی (1391)، حقوق جزای عمومی،ج دوم، چ اول، تهران: نشر دادگستر.
۱۳. سیمبر، معصومه و همکاران (1396)، «عوامل خطر خودکشی در نوجوانان در جهان»،مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، اسفند، ش 16، صص 1168-1153.
۱۴. شاکری، رستگاری؛ ابوالحسن، ماندانا (1392)، «جرم دعوت به خودکشی در حقوق کیفری ایران»، فصلنامه پژوهش حقوق کیفری، پاییز، ش 4،صص 106-87.
۱۵. طهماسبی قرابی، خدیجه؛ زکوی، مهدی (1395)، تأثیر بازی‌‌‌‌های رایانه ای بر بزهکاری و انحراف کودکان و نوجوانان، چ اول، تهران: نشر مجد.
۱۶. عزیزی، فرید؛ اتابک، محمد؛ افخمی، حسین‌علی  (1397)، «بازی‌‌‌‌های رایانه رایانه‌ای و بازنمایی زنان: تحلیل نشانه‌شناختی مجموعه بازی السا»، فصلنامه مطالعات رسانه‌‌‌‌های نوین، سال چهارم، تابستان، ش 16، صص 247-217.
۱۷. کوشا، جعفر؛ علی‌نژاد، آذر (1392)، «تحریک به خودکشی: جرم انگاری یا جرم جرم‌زدایی»، مجله تحقیقات حقوقی، زمستان، ش64، صص 170-150.
۱۸. گانتر، بری (1383)، اثر بازی­های ویدئویی و رایانه­ای بر کودکان، ترجمه حسن پورعابدی نایینی، چ اول، تهران: جوانه رشد.
۱۹. مرادی‌مریدان، رضا (1391)، نقش رسانه‌‌‌ها در بزهکاری و پیشگیری از وقوع جرم، چ اول، تهران: نشر آدادک.
۲۰. منطقی، مرتضی (1395)، راهنمای والدین در استفاده فرزندان از فناوری‌‌‌‌های ارتباطی جدید: بازی‌‌‌‌های رادیویی رایانه‌ای، چ اول، تهران: انتشارات انجمن اولیا و مربیان.
۲۱. مهرابی، مقداد (1396)، «تأثیرات بازی‌‌‌‌های دیجیتال بر پرخاشگری: بررسی رویکردهای مختلف و نتیجه­ گیری‌‌‌‌های متضاد»، فصلنامه مطالعات رسانه‌‌‌‌های نوین، سال سوم، زمستان، ش 12، صص 127 -111.
۲۲. میری، سارا، (1381)، «خشونت و بازی‌‌‌‌های رایانه‌ای»، نشریه هنر و معماری عروس هنر، شماره 15، صص 20-22.
23. نصراصفهانی، زهرا؛ علی آبادی، خدیجه؛ زارعی زوارکی (1396)، «تطبیق موردی 9 بازی رایانه‌ای آموزشی با اصول و استانداردهای عمومی طراحی بازی‌‌‌‌های رایانه‌ای آموزشی»، فصلنامه مطالعات رسانه‌‌‌‌های نوین، سال چهارم، پاییز، ش 15، صص 281-315.
24. Anderson CA, Buchman BJ (2001), “Effects of Violent Video Games on Aggressive Behavior”, Aggression Cognition, Psychology Science, vol.12(5), pp. 353-359.
25. Roe K, Muijs D  (2000), “Children and Computer Games”, European Journal of Communication, vol. 13, pp 187-200.
26. McLoughlin, AB. Gould MS. Malone KM (2015), Global Trends in Teenage Suicide:2003-2014 , An International Journal of Medicine, Volume 108(10),  pp 765–780.
27. Miller.A.b. Esposito-Smythers C., Leichtweis RN (2015), “Role of Social Support in Adolescent Suicide Attempts”, Journal of Adolescent Health, vol. 56(3), pp 286–292 .
28. Mitchell KJ. Wells M.; Priebe G; Ybarra ML (2014), “Exposure to Web sites that Encourage Self-Harm and Suicide: Prevalence Rates and Association with Actual Thoughts of Self Harm and Thoughts of Suicide in the United States”, Journal off Adolecence, vol. 37(8), .pp 1335–1344.
29. Roh, B, R, Jung, E.; Hong, H (2018), “A Comparative Study of Suicide Rates among 10-19 Year Olds in 29 OECD Countries, Psychology Investigation, vol.15(4), pp 376–383.
30. Tuisku V; Kiviruusu O; Pelkonen M; Karlsson L; Strandholm T; Marttunen M (2014), “Depressed adolescents as Young Adults-Predictors of Suicide Attempt and non-Suicidal Self-injury During an 8 Year Follow up” , Journal of Affective Disorders, vol 15(2), pp 313-319.