Islamic Criminal Policy against Administrative Corruption and Comparative Study with International Standards

Document Type : Research Paper

Authors

1 Associate Professor, Department of Criminal Law and Criminology, University of Tehran, Iran

2 Assistant Professor, Qom University, Iran

Abstract

Administrative corruption means illegal use of administrative and governmental
authorities for personal interests. This kind of corruption has various forms that
misappropriation, bribery and misuse of governmental properties are known
examples. Since the most important political capital of governments is peoples trust
in governors and corruption types, specialy administrative corruption hurts it,
fighting against corruption in administrative area is an undeniable necessity.
Spreading this corruption in national and international level made world society plan
compatible actions to fight against it. Among these actions is adopting international
documents of fight against corruption, including Merida convention which is the
most comprehensive document in this area. In order to study the position of Islamic
criminal policy against administrative corruption, in comparison with conventional
criminal policy, which is an international standards and also for discovering their
common and distinct points, Islamic rules and international standards have been
studied in their connection in descriptive- explanatory and comparative method and
various ways to fight against the phenomenon have been provided, including
preventive (social and situational prevention) responses and criminal or reactional
responses.

Keywords

References

  1. قرآن کریم

    نهج‌البلاغه، ترجمۀ محمد دشتی

    1.  بهره مند بگ نظر، حمید، سیاست جنایی تقنینی ایران در قبال فساد و مطالعۀ تطبیقی آن با کنوانسیون مریدا، رسالۀ دکتری، 1389.
    2. جان گراهام، استراتژی‏های پیش‏گیری از جرم در اروپا و آمریکای شمالی، ترجمۀ مؤسسۀ تحقیقات علوم جزایی و جرم‌شناسی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، بی‌تا.
    3. حاجی ده آبادی، محمد علی، امر به معروف و نهی از منکر و سیاست جنایی، مجلۀ فقه و حقوق، شمارۀ 1، تابستان 1383.
    4. حسینی، سید محمد،  سیاست جنایی در اسلام و جمهوری اسلامی ایران، انتشارات دانشگاه تهران و سمت، چاپ اول، تهران، 1383.
    5. خویی، ابوالقاسم، مصباح الفقاهه، انتشارات غدیر، چاپ سوم، 1371.
    6. روشنی، سینا، «روش‏های مبارزه با فساد مالی و اداری»‌، هفته‌نامۀ بانک و اقتصاد، شمارۀ 64، آذر 1384.
    7. ریموند گسن، روابط میان پیش‌گیری وضعی و کنترل بزهکاری، ترجمۀ علی‌حسین نجفی ابرندآبادی، مجلۀ تحقیقات حقوقی، شمارۀ 20 ـ 19، 1376.
    8. سودمند، محسن،  نقش نظام کیفری در پیش‏گیری از جرم، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، مجتمع آموزش عالی قم، 1376.
    9. سیستانی، سید علی، الفتاوی والمیسره، انتشارات فایق، قم،1417.ق.
    10. صانعی، پرویز، حقوق جزای عمومی، تهران، گنج دانش، چاپ سوم(گنج دانش )۱۳۷۴.
    11. صفاری، علی، مبانی نظری پیش‌گیری وضعی از جرم، مجلۀ تحقیقات حقوقی، ش 34-33، بهار تا زمستان 1380.
    12. 12.       . کتانى، عبد الحى، نظام ادارى مسلمانان در صدر اسلام، مترجم علیرضا ذکاوتى قراگزلو، سمت‏، قم‏، 1384.
    13. لازرژ، کریستین، درآمدی به سیاست جنایی، ترجمۀ علی‌حسین نجفی ابرند آبادی، نشر میزان، تهران، 1382.
    14. گردآورنده عزیزالله عطاردی قوچانی، مسند الامام الرضا(ع)، کنگرۀ جهانی امام رضا(ع)، مشهد، 1406ق.
    15. معین، محمد، فرهنگ معین، گردآورنده عزیزالله علیزاده، بی‏نا، تهران، 1381.
    16. میرخلیلی، محمود، پیش‌گیری وضعی از بزهکاری با نگاهی به سیاست جنایی اسلام، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی، تهران، 1388.
    17. نجفی ابرندآبادی، علی‌حسین تقریرات درس جرم شناسی(پیش‌گیری) تنظیم مهدی سیدزاده، مجتمع آموزش عالی قم، دورۀ کارشناسی ارشد، نیمسال دوم، 1382،1381.
    18. نجفی ابرندآبادی، علی حسین،  از سیاست تا سیاست جنایی(دیباچه) در کریستین لارزژ، درآمدی به سیاست جنایی، نشر میزان، تهران، 1382.
      1. Petter, Langseth, Helping member countries build integrity to prevent corruption, Vienna 2002.          

Files

Share

How to cite

Statistics